JOBS: Κάποιοι βλέπουν το πιθανό, άλλοι αλλάζουν το απίθανο!

Αρκεί μόνο ένας άνθρωπος για να ξεκινήσει μια επανάσταση.

Η συγκλονιστική ιστορία του Στιβ Τζομπς, του αυθεντικού οραματιστή που κατάφερε να μεγαλουργήσει ξεπερνώντας κάθε εμπόδιο. Η επική διαδρομή και η ταραχώδης ζωή του Τζομπς που σημάδεψε και άλλαξε την πορεία της τεχνολογίας – αλλά και του κόσμου – για πάντα.

Ενεργοποίησε το μυαλό σου.

«Αν θέλεις να ζήσεις τη ζωή σου με δημιουργικό τρόπο, ως καλλιτέχνης, θα πρέπει να μην κοιτάς πολύ πίσω. Πρέπει να είσαι πρόθυμος να πετάξεις ό,τι έχεις κάνεις έως τώρα, όποιος κι αν είσαι.»

-Steve Jobs, 1985

Είδος: Βιογραφία / Δράμα
Πρωταγωνιστούν: Άστον Κούτσερ, Τζος Γκαντ, Τζ. Κ. Σάιμονς
Σκηνοθεσία: Τζόσουα Μάικλ Στερν
Σενάριο: Ματ Γουάιτλι

Η Ιστορία

Στην καταγραφή της περιόδου 1971-1991, ο Άστον Κούτσερ πρωταγωνιστεί ως Στιβ Τζομπς συνιδρυτής της Apple, στην επική ιστορία ενός ευφυούς και παθιασμένου επιχειρηματία με μοναδικό όραμα να εκτοξεύσει μια ψηφιακή επανάσταση που άλλαξε για πάντα τον τρόπο ζωής μας.

Μεγαλωμένος σε μικροαστικό προάστιο της Βόρειας Καλιφόρνια, το Κολέγιο Ριντ έδιωξε τον Στιβ Τζομπς ως μια χαμένη ψυχή που έψαχνε άσκοπα την ταυτότητά του. Ταξίδεψε στην Ινδία για διαφωτισμό και πειραματισμό, όπως πολλοί στη γενιά του, με παραισθησιογόνα ναρκωτικά, για να βρεθεί μοχθώντας στην αφάνεια ως ένας τεχνικός στην κατασκευή ενός βιντεογκέιμ. Μην μπορώντας να ανεχτεί το οκτάωρο, προσπαθεί να προωθήσει μια μικρή πλακέτα υπολογιστή την οποία εφηύρε ο ευφυής παιδικός φίλος του Στιβ «Γουόζ» Γουόζνιακ (Τζος Γκαντ). Εξασκώντας τις φυσικές ικανότητές του στη διαφήμιση σε συνδυασμό με τις τεχνικές γνώσεις του, ο Τζομπς πείθει έναν ντόπιο ιδιοκτήτη καταστήματος ηλεκτρονικών να παραγγείλει 100 κομμάτια. Επιστρατεύοντας μια χούφτα φίλων για τη συναρμολόγηση των πλακετών στο γκαράζ των γονιών του, γεννιέται η Apple Computers!

Πορευόμενος πρόσω ολοταχώς με τη στήριξη του επενδυτή Μάικ Μάρκουλα (Ντέρμοτ Μαλρόνεϊ), το πρωτότυπο του Γουόζ εξελίσσεται στον πρώτο προσωπικό υπολογιστή στον κόσμο. Καθοδηγούμενος από την ανηλεή τελειομανία του Τζομπς και την περιφρόνησή του προς το κατεστημένο, η Apple μεταμορφώνει τον κόσμο των υπολογιστών, εξαναγκάζοντας γίγαντες όπως η ΙΒΜ να αλλάξει πορεία τρέχοντας να προλάβει τα πράγματα. Υπάρχει, όμως, μια σκοτεινή πλευρά στην κινητήρια δύναμη του Τζομπς: μια συγκλονιστική έλλειψη συμπόνιας η οποία αφήνει πίσω της εγκαταλειμμένες ερωμένες, προδομένους φίλους και απογοητευμένους συναδέλφους στο διάβα του.

Καθώς η Apple εξαπλώνεται σε μια παγκόσμια εταιρεία, η τελειομανία και ο συγκρουσιακός χαρακτήρας τού Τζομπς, είναι το μοιραίο λάθος του. Η επιμονή του σε τεράστιες χρηματοδοτήσεις της εταιρείας σε ένα αβέβαιο προϊόν ωθεί την Macintosh στην απομάκρυνσή του από το συμβούλιο της εταιρείας, δίνοντας τα ηνία στον πρώην διευθυντή της Pepsi, Τζον Σκάλεϊ (Μάθιου Μοντίν). Χωρίς όμως το όραμα του Τζομπς και ηγεσία, η εταιρεία ολισθαίνει περαιτέρω από τον πρωταρχικό σκοπό του να δημιουργήσει κομψές και ευκολονόητες μηχανές που εξυπηρετούν ως φυσική προέκταση του χρήστη τους. Πάνω από μία δεκαετία μετά, ένα νέο διοικητικό συμβούλιο αποφασίζει ότι ο Τζομπς είναι ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να κάνει την Apple να λάμψει ξανά. Αναλαμβάνοντας εκ νέου το πηδάλιο της εταιρείας, ο Τζομπς ανοίγει πανιά σε μια πορεία της άλλοτε μικρής εταιρείας προς την πολυτιμότερη εταιρεία του κόσμου, καθώς επιβλέπει μια σειρά επαναστατικών προϊόντων που θα αλλάξουν την τεχνολογία και τον τρόπο της ζωής μας για πάντα!

Η Παραγωγή

Όταν ο συγγραφέας-σκηνοθέτης Τζόσουα Μάικλ Στερν έμαθε ότι ένας επιχειρηματίας στο Ντάλας και εκδότης χωρίς εμπειρία στην κινηματογραφία σκόπευε να κάνει την παραγωγή μιας ταινίας για τον Στιβ Τζομπς, εκδήλωσε άμεσο ενδιαφέρον. Ο Στερν είχε ακουστά μέσω φίλου ότι ο επιχειρηματίας Μαρκ Χούλμε είχε αναθέσει σε έναν υπάλληλο της εταιρείας του, τον Ματ Γουάιτλι, να γράψει ένα σενάριο βασισμένο στη ζωή τού Τζομπς το οποίο τώρα έψαχνε για σκηνοθέτη.

«Υπήρχε κάποιος, πέρα για πέρα έξω από τη βιομηχανία του σινεμά, ο οποίος ήθελε πραγματικά να κάνει κάτι ριψοκίνδυνο, σε έναν χώρο που δεν είχε κινηθεί ποτέ στο παρελθόν, με τέτοιον τρόπο που η βιομηχανία δεν είχε κάνει ποτέ στο παρελθόν,» θυμάται ο Στερν.
«Για μένα ως κινηματογραφιστής ήταν απλά πολύ ενδιαφέρον και θεώρησα ότι ήταν πολύ στο πνεύμα του Στιβ Τζομπς.»
Επιπλέον, πιο γοητευτικό από την ασυνήθιστη γένεση της ταινίας, ήταν το αντικείμενό της, το οποίο ο Στερν θεώρησε ότι πρέπει να γυριστεί κινηματογραφική ταινία.
«Αυτό που κατάφερε ο Στιβ Τζομπς, ερχόμενος από μία μικροαστική οικογένεια και συνεργαζόμενος με τον Στιβ Γουόζνιακ σε ένα γκαράζ το οποίο έμελε να αλλάξει τον τρόπο που λειτουργούμε όλοι σε καθημερινή βάση, είναι μια άκρως εμπνευσμένη ιστορία.» επισημαίνει ο σκηνοθέτης. «Αφορά στο πνεύμα της καινοτομίας και της προσήλωσης που απαιτείται προκειμένου να επιτευχθεί κάτι που άλλοι θεωρούν ακατόρθωτο.»
Ο παραγωγός είπε στον Στερν ότι για την παραγωγή της ταινίας εμπνεύστηκε από την παγκόσμια αντίδραση λόγω της απομάκρυνσης του Τζομπς από Διευθύνων Σύμβουλος της Apple τον Αύγουστο του 2011. Η φήμη της παραίτησής του προκάλεσε κύματα πανικού στο διαδίκτυο και μάλιστα έφτασε μέχρι τον χώρο εργασίας του Χούλμε, όπου σαστισμένοι οι εργαζόμενοι συγκεντρώνονταν στους διαδρόμους για να συζητήσουν τα νέα.

Ο Χούλμε ήταν στα αρχικά στάδια εκτόξευσης μιας κινηματογραφικής εταιρείας παραγωγής, όμως έπρεπε να βρει μια ακαταμάχητη υπόθεση για το έργο. Όλα όσα συνέβησαν την ημέρα της παραίτησης του Τζομπς, από το απορημένο βλέμμα των υπαλλήλων μέχρι την πληθώρα των δελτίων τύπου ανά τον κόσμο, έπεισαν τον Χούλμε ότι αυτό θα έπρεπε να είναι και το αντικείμενο της πρώτης ταινίας του.
Χωρίς διασυνδέσεις στο Χόλιγουντ, ο Χούλμε στράφηκε στον Γουάιτλι, ένα εξαιρετικά ταλαντούχο μέλος της δημιουργικής ομάδας του και τον ρώτησε εάν θα τον ενδιέφερε να γράψει το σενάριο. Αποφασισμένος να δημιουργήσει την κατά το πλείστον ακριβή απεικόνιση της ζωής του Τζομπς και των γεγονότων που περιέβαλαν τον σχεδιασμό της Apple, ο Χούλμε συγκρότησε επίσης μια ομάδα ερευνητών προκειμένου να χτενίσουν ένα σωρό από δημόσια αρχεία, συνεντεύξεις και άρθρα.
Στο μεταξύ, ο Γουάιτλι, πήρε προσωπικά συνεντεύξεις από πολυάριθμους υπαλλήλους της Apple ή συνεργατών του Τζομπς σε άλλες εταιρείες.
Οπλισμένος με αυτήν την ενδελεχή έρευνα, ο Γουάιτλι άρχισε να εργάζεται για την αναβίωση αυτής της μοναδικής επιτυχημένης αμερικανική ιστορίας. Ήταν βαθιά χωμένος σε αυτή τη διαδικασία τον Οκτώβριο του 2011, όταν ο κόσμος έκλαψε στην είδηση του θανάτου του Τζομπς. Ως το τέλος της χρονιάς, η αναλυτική και συγκλονιστική ιστορία του Τζομπς έφτασε τις 250 σελίδες, σχεδόν διπλάσιες σελίδες ενός συνηθισμένου κινηματογραφικού σεναρίου. Ο Γουάιτλι πέρασε τους επόμενους μήνες τροχίζοντας την ιστορία σε μία δίωρη ταινία, εστιάζοντας στις καθοριστικές στιγμές της καριέρας τού Τζομπς και στους ανθρώπους και στα γεγονότα που τον βοήθησαν στο να εξελιχθεί σε έναν
από τους πιο ισχυρούς επιχειρηματίες στην αμερικανική ιστορία.
«Ο Στιβ Τζομπς είχε αυτή την εξαιρετική κατανόηση της σφαιρικής εικόνας την οποία οι περισσότεροι υπολειπόμαστε,» λέει ο Γουάιτλι. «Ενώ οι περισσότεροι από εμάς βλέπουμε και σκεφτόμαστε μόνο το παρόν, ο Τζομπς είχε μια προοπτική στο πώς σχετίζονται όλα 10, 15 χρόνια μπροστά. Είναι ανεξήγητο για εμένα, το πώς κατάφερε να ζήσει και να δουλέψει στο μέλλον, αλλά σίγουρα οφείλεται στην ιδιοφυΐα του.»
Ο Γουάιτλι επιλέγει να εστιάσει στην περίοδο της ζωής του Τζομπς από τα 20 έως τα 45 του, στη διάρκεια της οποίας πάλεψε απέναντι σε τεράστια εμπόδια προκειμένου να ιδρύσει την Apple, μετέπειτα χάνοντας τον έλεγχο της εταιρείας και τελικά στην επιστροφή του σε αυτήν προκειμένου να την οδηγήσει σε ιστορικά υψηλά.

Για τον Στερν, το σενάριο είχε μια σχεδόν σαιξπηρική ποιότητα, καταγράφοντας τις φιλόδοξες πρώτες επιτυχίες, την πτώση και κατά συνέπεια την περιπλάνησή του σε μια παροιμιώδη μοναξιά και τελικά στη λύτρωσή του. «Πολλοί δε γνωρίζουν γι’ αυτήν την περίοδο,» λέει ο σκηνοθέτης, ο οποίος με μεγάλη προθυμία υπέγραψε το πόνημα στις αρχές του 2012. «Πολλοί δεν κατανοούν τι πέρασε αυτός ο άνθρωπος μέχρι τη στιγμή που κυκλοφόρησε το πρώτο iMac. Ήταν η αποφασιστικότητά του και μόνον αυτή όλα αυτά τα χρόνια που τον βοήθησε να κατορθώσει αυτό που κατόρθωσε. Αυτό και ασφαλώς, η ευφυΐα του Στιβ Γουόζνιακ και των άλλων.»

Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετώπισαν οι κινηματογραφιστές ήταν η απεικόνιση του ακριβούς πορτρέτου ενός ανθρώπου ο οποίος ήταν από τη φύση του αινιγματικός, λέει ο Στερν. «Πολύ λίγοι άνθρωποι τον γνώριζαν καλά. Ήταν τεράστιος, απόλυτα προσηλωμένος και συχνά ασταθής. Η πρόκληση, λοιπόν, ήταν να κυλήσει η ιστορία χωρίς εικασίες για τις αιτίες των πράξεών του.»

Ο Στερν ήξερε επίσης ότι παρά τη θέση του Τζομπς ως πρωτοπόρος επιχειρηματίας ίνδαλμα και μια χαρισματική δημόσια φιγούρα, η ταινία ουσιαστικά θα απηχούσε στο κοινό εάν ζωντάνευε στην οθόνη ως ένα πραγματικό πρόσωπο. Οπότε κατά έναν τρόπο, απέφυγα την πίεση του να εξιστορήσω τη ζωή ενός τέτοιου μυθικού άνδρα αφηγούμενος απλά τη ζωή ενός άνδρα που έκανε ένα εκπληκτικό και εμπνευσμένο πράγμα. Ενός άνδρα που παρά τις αντιξοότητες, συστήνει τον κόσμο σε κάτι που δεν υπήρξε ποτέ στο παρελθόν. Σε κάτι που σήμερα είναι εξυφασμένο με τον πολιτισμό μας, και δεν μπορούμε να φανταστούμε τη ζωή χωρίς αυτό. Αυτή είναι η ιστορία του Στιβ Τζομπς.»

Ο Άστον Κούτσερ Μπαίνει στην Ομάδα

Η κινηματογραφική διαδικασία ξεκίνησε πυρετωδώς όταν κατέφτασε ο Άστον Κούτσερ (Two and a Half Men).
«Διάβασε το σενάριο, σε μία ημέρα», μας λέει ο Χούλμε.
Ο Κούτσερ συναντήθηκε με τον Στερν δύο ημέρες αργότερα και μια μέρα μετά προέκυψε ως σαφής επιλογή των παραγωγών για τον ρόλο. «Όντως συνέβη πολύ γρήγορα, φυσικά ήταν ζωτικό, γιατί ο χαρακτήρας του Στιβ Τζομπς έχει πάνω από το 40% των διαλόγων στην ταινία», εξηγεί ο Χούλμε.

Ο Κούτσερ ήταν ό,τι έπρεπε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο, λέει ο Χούλμε, και όχι μόνο επειδή διαθέτει μια ανεξήγητη ομοιότητα με το ίνδαλμα της Apple. «Έχει μια βαθιά επαφή με τον Στιβ Τζομπς. Η αγάπη και η κατανόηση για την τεχνολογία την οποία διαθέτει ο Άστον και το γεγονός ότι διαθέτει μετοχές της Apple εδώ και 10 χρόνια, πιστεύω ότι τον συνδέει άμεσα συν το ότι είναι ένα εξαιρετικά ευφυές άτομο», λέει ο Χούλμε.

Ο Στερν ενθουσιάστηκε εξ ίσου με το πόσο κατάλληλος για τον ρόλο ήταν ο Κούτσερ.
«Όταν πρωτοσυνάντησα τον Άστον, βάδιζε ήδη, σε κάποιο σημείο, σαν τον Στιβ» θυμάται ο σκηνοθέτης. «Βγήκα από το μίτινγκ συμφιλιωμένος με την ιδέα ότι θα έπαιρνε τον ρόλο. Είναι απίθανος! Είναι συναισθηματικά δεμένος με αυτόν. Δεν ποζάρει και μιμείται απλά.»

Κάποιοι από τους συμπρωταγωνιστές τού Κούτσερ ενθουσιάστηκαν με τη βαθιά γνώση του στην τεχνολογία των υπολογιστών, ένας εξ αυτών και ο Λούκας Χάας (Inception, Witness) ο οποίος υποδύεται τον Ντάνιελ Κότκε, φίλο του Τζομπς με τον οποίο πήγε μαζί στην Ινδία ως νεαρός άνδρας. Ο Χάας θυμάται μια στιγμή ανάμεσα στις λήψεις όπου εκείνος συγκολλούσε μια μητρική κάρτα για το Apple I.

«Την κολλάω απλά και δεν ξέρω τι στο καλό είναι αυτό, δεν έχω ιδέα πώς λειτουργεί», λέει ο Χάας. «Και ο Άστον κυριολεκτικά άρχισε να μιλάει γι’ αυτό. Μελέτησε τα πάντα. Ξέρει τα πάντα για την Apple, για τον Στιβ και για το πώς δουλεύει το κύκλωμα.»

Γι’ αυτόν τον ρόλο, ο Κούτσερ -φανατικός καταναλωτής ηλεκτρονικών ο ίδιος- λέει ότι η σύνδεσή του με τον Τζομπς τον αιχμαλώτισε σταδιακά: «Όταν πέθανε ο Στιβ Τζομπς, είχα μια περίεργη συναισθηματική αντίδραση και δεν ήξερα τι ήταν», λέει ο ηθοποιός. «Απορούσα γιατί με είχε σοκάρει τόσο πολύ; Και άρχισα να σκέφτομαι πόσο αυτός ο άνθρωπος είχε επηρεάσει τις πτυχές της ζωής μου και άρχισα να μαθαίνω για εκείνον από όπου μπορούσα.»

Τότε ήταν που ο ατζέντης τού Κούτσερ τού παρέδωσε το σενάριο του Γουάιτλι. Ο ηθοποιός εξηγεί ότι δέχθηκε τον ρόλο τού Τζομπς για να τιμήσει τον άνθρωπο του οποίου η ευφυΐα όπως του Τόμας Έντισον ή του Χένρι Φορντ επαληθεύεται διαρκώς τριγύρω μας. Λέει ότι ο Τζομπς ήταν μια σπάνια ιδιοφυΐα που μπορούσε να συντήξει μορφή και λειτουργία και να δημιουργήσει προϊόντα καλαίσθητα και λειτουργικά.

«Σπάνια έχεις κάποιον που μπορεί να καταφέρει και τα δύο», λέει ο Κούτσερ. «Σαν τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι -κάποιος που μπορεί να ζωγραφίσει τη Μόνα Λίσα και να φτιάξει μια ιπτάμενη μηχανή.»
«Ο Στιβ είχε αυτή την εξαιρετική αντίληψη της ευρύτερης εικόνας που πολλοί από εμάς υπολειπόμαστε», είπε ο Γουάιτλι για τον θανόντα καινοτόμο. «Ενώ οι περισσότεροι από εμάς σκεφτόμαστε μόνο το παρόν, ο Στιβ Τζομπς είχε μια πολύ πιο ευρεία αντίληψη για το πώς συνδέονται όλα μακροπρόθεσμα, μετά από δέκα-δεκαπέντε χρόνια. Απορώ πώς κατάφερε να ζήσει και να εργαστεί στο μέλλον, αλλά αυτό αποτελεί σίγουρα και την πηγή της ευφυΐας του.

Ο Κούτσερ λέει ότι το καθοριστικό χαρακτηριστικό του Τζομπς ήταν η προσήλωση στον σκοπό με μια ικανότητα «να λέει όχι σε πολλά από αυτά που οι άλλοι θα έλεγαν ναι». Το αντικείμενο αυτής της προσήλωσης ήταν η δημιουργία μιας σπουδαίας καταναλωτικής εμπειρίας. «Ενδιαφερόταν περισσότερο από κάθε άλλον -με όλο του το είναι- για την ποιότητα αυτής της εμπειρίας», λέει ο ηθοποιός. «Αφιέρωσε όλη τη ζωή του στην κατασκευή του πιο τέλειου προσωπικού υπολογιστή στον κόσμο και πιστεύω ότι μέχρι σήμερα τα κατάφερε.»

Υποδυόμενος το Ρόλο

Όντως δύσκολο να φανταστείς έναν κόσμο χωρίς τις ανέσεις που μας πρόσφεραν τα προϊόντα της Apple και τις συσκευές αντιγραφής που εμπνεύστηκαν. Ο Ντέρμοτ Μαλρόνεϊ που υποδύεται τον ρόλο ενός πρώιμου μετόχου της Apple του Μάικ Μαρκούλα, λέει ότι πάσχισε να δραματοποιήσει αυτή την πραγματικότητα στην πρώτη σκηνή του στην ταινία. Είναι μια σκηνή όπου φτάνει στο μετέπειτα γκαράζ τού Πάλο Άλτο, εκεί όπου με τη στήριξη του Μαρκούλα γεννήθηκε η Apple και η βιομηχανία τού προσωπικού υπολογιστή.

«Η πρώτη σκηνή που παίζω, εμφανίζει τον χαρακτήρα να μοιάζει πάμπλουτος», λέει ο Μαλρόνεϊ. «Οδηγεί μια χρυσαφιά Corvette και φορά ένα πράσινο κοστούμι. Το πρωί όμως των γυρισμάτων σκέφτομαι, πώς βρίσκεις το σπίτι κάποιου το 1977; Δεν μπορείς να το ψάξεις στο GPS, σωστά; Έχω λοιπόν ένα σημειωματάριο σαν FiloFax κι έναν χάρτη. Από σεβασμό για το πώς γίνονταν τότε τα πράγματα. Ήθελα να πάω στην αυλή του όπως έβρισκες παλιά το σπίτι κάποιου.»

Ο Χούλμε λέει ότι ο Τζομπς θα μείνει στη μνήμη για την επιμονή του και την αποφασιστικότητά του, χαρακτηριστικά που διέθετε σε αφθονία. «Η ταινία είναι για έναν νεαρό άνδρα που παλεύει με τις αντιξοότητες για να πραγματοποιήσει ένα όραμα για κάτι που δεν υπήρχε, μια ιδέα που δεν υπήρχε και δεν έβγαλε ποτέ από το μυαλό του επί 20 χρόνια μέχρι που τα κατάφερε», λέει ο σκηνοθέτης.

Καμία ταινία πορτρέτο του Τζομπς δε θα ήταν ακριβής χωρίς την εξερεύνηση της σκοτεινής πλευράς του. Ο Γουάιτλι λέει ότι η μεγαλειότητα η οποία διακατείχε τον Τζομπς συνοδεύεται πάντα από θυσία και σε αυτήν την περίπτωση, ήταν οι προσωπικές σχέσεις του Τζομπς που υπέφεραν.
«Δεν ήθελε ποτέ να βλάψει κανέναν», λέει ο Γουάιτλι. «Δεν μπορούσες να σταθείς στον δρόμο του. Δεν το ανεχόταν. Εάν δεν έβλεπες αυτό που εκείνος έβλεπε, τον καθυστερούσες. Και ναι, πληγώνονταν άνθρωποι. Χάνονταν φιλίες, σχέσεις καταστρέφονταν, αλλά εάν καταλάβαινες το πώς λειτουργούσε και έβρισκες μια γωνιά σ’ αυτό το όραμα, θα ήσουν δίπλα του για πολύ καιρό.»

Αυτή η προθυμία να θυσιάσει τις προσωπικές σχέσεις υπήρξε από την πρώτη σχέση του -ή την έλλειψή της- με την πρωτότοκο κόρη του η οποία γεννήθηκε από μία φίλη την οποία είχε διώξει από τη ζωή του. «Την εγκατέλειψε για χρόνια και αρνήθηκε την πατρότητα ακόμα κι όταν αποδείχτηκε βεβαιότητα 95% στο δικαστήριο», λέει ο Γουάιτλι, ο οποίος δραματοποιεί τη σύγκρουση και το ισχυρό συναίσθημα στο σενάριο.

Ο Στερν λέει ότι ο Τζομπς είχε γενικά δυσκολία στην επικοινωνία του με τους ανθρώπους. Χαρακτηριστικό που συχνά τον έκανε να μοιάζει σκληρός προς τους άλλους.
«Ήταν φονταμενταλιστής», λέει ο σκηνοθέτης. «Ήταν μαύρο-άσπρο και οι άνθρωποι ήταν το γκρίζο. Ήταν στη μέση και εκείνος δεν μπορούσε να το καταλάβει αυτό. Δεν μπορούσε να διακρίνει την απόχρωση. Πιστεύω ότι δεν μπορούσε να διαβάσει τον πόνο στα πρόσωπα των ανθρώπων, όχι ότι προσπαθούσε να είναι κακός. Απλά θεωρώ ότι δεν είχε την ικανότητα να βλέπει ότι πληγωνόταν κάποιος.»

Ένα βασικό στοιχείο της ζωής τού Τζομπς με το οποίο ασχολείται μεγάλο μέρος της ταινίας ήταν το πώς αντιμετώπισε το ότι δόθηκε για υιοθεσία από τους βιολογικούς γονείς του. «Ο Στιβ πάντα έψαχνε την πατρική φιγούρα, πάντα ένιωθε εγκαταλειμμένος σε έναν βαθμό από πατέρα», λέει ο Στερν. Ίσως σχετίζεται με αυτό, παρατηρεί ο Κούτσερ, η ατέρμονη έρευνα τού Τζομπς για έναν έμπιστο δημιουργικό συνεργάτη, όπως τον ευφυή μηχανολόγο Στιβ Γούζνιακ (που υποδύεται ο Τζος Γκαντ), τον επενδυτή Μάικ Μαρκούλα (Μαλρόνεϊ) ή τον βιρτουόζο του μάρκετινγκ Τζον Σκάλι (Μάθιου Μοντίν).

«Και οι τρεις εκπροσωπούν διαφορετικές πλευρές σε σχέση με το απωθημένο του και στην πορεία δεν πέτυχε μαζί τους, για να το θέσω επιεικώς», εξηγεί ο Κούτσερ. «Όλοι στη ζωή μας αναζητούμε συνεργάτες για να μεγαλουργήσουμε μαζί και σαν ραχοκοκαλιά αυτής της ταινίας, είναι ένας άνθρωπος που θέλει να δημιουργήσει κάτι, που θέλει να αλλάξει τον κόσμο, να κάνει τη διαφορά και ψάχνει έναν συνεργάτη για να το επιτύχει.»

Ο Μοντίν (The Dark Knight Rises) που υποδύεται τον Σκάλι, λέει ότι ο Τζομπς έμαθε να ξεπερνά τις δυσκολίες που θα συνέθλιβαν και τους πιο απλοϊκούς, προσθέτοντας ότι η απόφαση να πρωταγωνιστήσει ο Κούτσερ ήταν μια «φανταστική επιλογή».
«Δεν ξέρω ποιος επινόησε τον όρο «άξονας» που προφανώς σημαίνει περιστροφή και αλλαγή πορείας, αλλά ο Στιβ Τζομπς ήταν ένας «βασικός άξονας», λέει ο Μοντίν. «Όταν τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν καλά, από τη στιγμή που προσκλήθηκε αφελέστατα να εγκαταλείψει την εταιρεία που δημιούργησε, έως τη στιγμή που πήγε στην Pixar, περιστρεφόταν.»

Οι περιστροφές του Τζομπς κάποιες φορές άφηναν πίσω τους άλλους, ειδικά τον Σκάλι, τον άνδρα πίσω από τη συγκλονιστική τηλεοπτική διαφήμιση της Apple «1984». Ο Μοντίν που γνώρισε προσωπικά τον Σκάλι, λέει ότι ο Σκάλι είναι ακόμα προβληματισμένος με τον τρόπο που η σχέση του με την Apple κατέληξε σε ένα τόσο άδοξο τέλος.

«Λόγω της προσωπικότητάς του και του τρόπου που λειτουργούσε, όταν ο Στιβ Τζομπς ένιωσε προδομένος και ότι δεν είχε πλέον την ανάγκη κανενός, τους ξεφορτώθηκε, τους απομάκρυνε σαν χαλασμένο δόντι», λέει ο Μοντίν. «Και μερικές φορές απομάκρυνε και δόντια που ήταν υγιή.»

Η Τοποθεσία

Μεγάλο μέρος της ταινίας γυρίστηκε στην Κοιλάδα Σαν Φερνάρντο, βόρεια του λόφου του Χόλιγουντ, ένα προάστιο που μοιάζει πολύ με το Σίλικον Βάλεϊ του Κουπερτίνο όπου έχει την έδρα της η Apple. Αλλά ο Χούλμε επέμενε να γυριστούν οι αρχικές σκηνές στο πραγματικό μέρος όπου διαδραματίστηκαν – στο γκαράζ των θετών γονιών τού Τζομπς.

Ο Γουάιτλι συμφώνησε. «Η ιστορική ακρίβεια ήταν πολύ σημαντικό στοιχείο για την αφήγηση της ιστορίας, αλλά να μας παραχωρηθεί αυτή η εξαιρετική ευκαιρία να γυρίσουμε εκεί όπου ο Στιβ και ο Γουζ συγκολλούσε πλακέτες και προωθούσε τα προϊόντα; Αυτή είναι ήταν μια μοναδική εμπειρία όχι μόνο για εμάς, αλλά και για τους θεατές που παρακολουθούν την ιστορία να ξεδιπλώνεται.»

Ο Στερν λέει ότι κάθε αρχικός σκεπτικισμός για την ιδέα, εξαφανίστηκε τη στιγμή που πάτησε το πόδι του στο γκαράζ στην ερευνητική επίσκεψή του.
«Ένιωθες δέος εκεί μέσα, κυρίως επειδή είναι σαν να επισκέπτεσαι το σπίτι οποιουδήποτε σπουδαίου», θυμάται ο σκηνοθέτης, θέτοντας ως παράδειγμα το Μοντιτσέλο – την πρώτη φυτεία του Τόμας Τζέφερσον. «Πιστεύω ότι ήταν ένας ωραίος τρόπος να ξεκινήσει η ταινία. Θεωρώ, επίσης, ότι μας έφερε όλους πιο κοντά και ακόμη ήταν εμπνευσμένο να βρισκόμαστε εκεί.»

Ο Χάας συμφωνεί. «Ήταν υπέροχο να βρίσκεσαι στο αληθινό γκαράζ όπου δημιουργήθηκαν όλα. Δεν το έχω κάνει ποτέ στο παρελθόν. Να γυρίζουμε στον πραγματικό τόπο όπου συνέβη κάτι μνημειώδες. Ήταν πολύ ωραίο, αλλά και αλλόκοτο. Δύσκολο να συνδέσεις στο μυαλό σου ότι εκεί ακριβώς συνέβη, επειδή δεν ήταν παρά ένα συνηθισμένο γκαράζ σε ένα προάστιο στη μέση του πουθενά. Ήταν απλά ένα μικρό γκαράζ. Δεν είχε τίποτα το ιδιαίτερο, μόνο που εκεί συνέβη κάτι πολύ εξαιρετικό.»

Όντως εξαιρετικό. Ο Γουάιτλι σημειώνει ότι η Apple θεωρείται ευρέως η σπουδαιότερη εταιρεία στον πλανήτη. Πολυτιμότερη ακόμα και από την Exxon Mobil, τη Wal-Mart και τη Microsoft. «Παραδοσιακά θεωρούμε αυτές τις εταιρείες ως τις μεγαλύτερες στον κόσμο λόγω αγοραστικής αξίας, αλλά η Apple είναι σίγουρα μεγαλύτερη και όχι μόνο. Είναι μια εταιρεία που ενέπνευσε κόσμο με προϊόντα που χρησιμοποιεί κάθε μέρα και σπάνια σκεφτόμαστε το πόσο πολύ έχει διαμορφώσει την καθημερινότητά μας, δημιουργώντας νέες βιομηχανίας και θέσεις εργασίας ανά τον κόσμο. Και ας μη γελιόμαστε, όλα προήλθαν και ξεφύτρωσαν από το μυαλό ενός ανθρώπου.»

Λέγεται ότι το να είσαι σπουδαίος είναι παρεξηγημένο. Ο Τζομπς ήταν και τα δύο και είχε τη σπάνια καταξίωση να αναγνωριστεί για το όραμά του εν ζωή.

«Ο Στιβ Τζομπς είχε λόγο για όλα όσα έκανε», λέει ο Κούτσερ. «Κάποιοι δε συμφωνούσαν με τους λόγους του, αλλά πιστεύω ότι οι άνθρωποι θα τον εκθειάζουν για πολύ, πολύ, πολύ καιρό ακόμα.»

19 Σεπτεμβρίου στους κινηματογράφους από την Audio Visual

Δείτε το trailer του Jobs:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *