H Lady Gaga στο Rolling Stone

Στο τεύχος Ιουνίου του Rolling Stone ποζάρει η Lady Gaga. H superstar έδωσε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στο περιοδικό, στην οποία μεταξύ άλλων δήλωσε τα παρακάτω:

Όταν δεν είμαι πάνω στη σκηνή νιώθω νεκρή. Δεν ξέρω αν αυτό ακούγεται υγιές σε εσάς, ή κάποιον άλλον, ή ακόμα σε κάποιον γιατρό – δεν με αφορά. Δεν νιώθω ζωντανή παρά μόνο όταν τραγουδάω – έτσι γεννήθηκα.

Έχω αντλήσει μεγάλη έμπνευση από το Rocky 4. H αγαπημένη μου σκηνή είναι όταν ο πρώην προπονητής του Apollo λέει στον Rocky ‘Δεν είναι μηχανή. Είναι άνθρωπος. Μαχαίρωσέ τον και μόλις νιώσει το αίμα του, θα νιώσει και φόβο.’ Το ξέρω, θα σου ακούγεται τρελό, αλλά με έκανε να συνειδητοποιήσω πόσο μηχανική είναι η μουσική βιομηχανίας. Με έκανε να σκεφτώ ότι πρέπει να κάνω τη μουσική βιομηχανία να ματώσει για να γίνει και πάλι ανθρώπινη.

Όταν πρωτοξεκίνησα μου ήταν πολύ δύσκολο να είμαι ο εαυτός μου σε δημόσιο χώρο. Με πείραζαν, με άγγιζαν, άγγιζαν τα ρούχα μου και αναρωτιόντουσαν ‘What the fuck is that’ ήταν απαίσιο. Ήταν σαν να με κακομεταχειρίζονταν οι μουσικόφιλοι, επειδή δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι αυτό που έβλεπαν ήταν αυθεντικό.

Στο σχολείο με πείραζαν συνέχεια. Με δούλευαν. Γιατί ήμουν άσχημη, είχα μεγάλη μύτη και τους έσπαγα τα νεύρα. ‘Γιατί γελάς μ’αυτόν τον τρόπο, είσαι περίεργη, γιατί τραγουδάς συνέχεια, γιατί σ’αρέσει τόσο πολύ το θέατρο, γιατί φοράς τέτοιο make-up;’ Με φώναζαν τσούλα, το ένα το άλλο, μερικές φορές δεν ήθελα καν να πηγαίνω στο σχολείο.

Με τους fans μου μας ενώνει ένας ομφάλιος λώρος. Δεν θέλω να τον κόψω ποτέ. Δεν νιώθω ότι με ξεζουμίζουν. Δεν θα πω ποτέ ότι ‘α, τον άλλο μήνα θα ξεκόψω από τους θαυμαστές μου για να μείνω λίγο μόνη’ Τι σημαίνει αυτό; Οι fans μου είναι μέρος της προσωπικότητάς μου. Είναι τουλάχιστον το 50 τοις εκατό, αν όχι και παραπάνω.

Αν πιστεύετε ότι απλά μ’αρέσει να τραβάω την προσοχή και να σοκάρω για να σοκάρω, μάλλον απλά έχει περάσει καιρός από τότε που κάποιος αγκάλιασε την τέχνη του με τον τρόπο που το έχω κάνει εγώ. Ίσως πάνε και δύο δεκαετίες από τότε που κάποιος μίλησε τόσο ανοιχτά για πολιτισμό, θρησκεία, ανθρώπινα δικαιώματα, πολιτική. Έχω τεράστιο πάθος για αυτό που κάνω, για κάθε γραμμή του μπάσου, για κάθε EQ. Γιατί δεν σας αρέσει όταν ένας καλλιτέχνης δίνει πολλά; Γιατί περιμένετε τόσα λίγα, ώστε όταν δίνω όλο και παραπάνω, βγάζετε το συμπέρασμα ότι το κάνω για ναρκισσιστικούς λόγους;

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *