Γιατί στα ζευγάρια που είναι καιρό μαζί, οι άντρες απατούν τελικά τις συντρόφους τους;

 

 

 

 

Η φιλική σχέση που αποκτά το ζευγάρι, καθώς «ως γνωστό όπου αγαπάς δεν ποθείς συνήθως». Η οικειότητα, ή αλλιώς η εξοικείωση με το μυστήριο της Αφροδίτης: ποτέ μια εικόνα καθημερινή δε θα μοιάζει με τη θεότητα που κατασκεύασε ο ανδρικός εγκέφαλος σαν ερωμένη.

Η αλλαγή ρόλου της γυναίκας που από ελκυστική ερωμένη «και πόθος όλων των ανδρών» μεταμορφώνεται σε μητέρα και πιστή σύντροφο, άρα αδιάφορη για διεκδίκηση. Η κατοχή του άλλου θεσμικά και κοινωνικά τον κάνει να αδιαφορεί, ό,τι κατέχω δεν το θέλω ή θέλω αυτό που δεν έχω. Η καθημερινή τριβή και σύγκρουση δυο ανθρώπων που συγκατοικούν, ακόμα και για τα πιο γελοία πράγματα, οδηγούν στον θάνατο τον μύθο της ηδονής που πυροδοτεί τον έρωτα αλλά και τη σεξουαλική ορμή. Η απομυθοποίηση του άνδρα ιππότη, εραστή , προστάτη, λαμπερού αρσενικού που σιγά σιγά σβήνει μέσα στη καθημερινή σχέση.

Η βεβαιότητα πως ο άνδρας όταν βγαίνει με φίλους μπορεί να είναι και με ερωμένη, άρα ανταγωνίστρια. Η κλασική στάση του αρσενικού που όταν κατακτήσει την Τροία ξεχνά την ωραία Ελένη και πάει για άλλα κάστρα. Η αλλαγή των κοινωνικών συνθηκών, ο άνδρας υπάλληλος, πατέρας, εραστής, εξουθενωμένος οικονομικά, βιολογικά και ψυχικά, ενώ η γυναίκα μια νικημένη ερωμένη που την μεταμόρφωσαν οι συνθήκες από αφέντρα της ανδρικής επιθυμίας σε δούλα της οικίας.

Η απιστία σε αριθμούς Οκτώ στους δέκα άνδρες και έξι στις δέκα γυναίκες απατούν το σύντροφό τους στη διάρκεια του γάμου και των μόνιμων δεσμών, ενώ ακόμη και στη χώρα μας ένα στα δύο ζευγάρια οδηγείται στο διαζύγιο, ακόμη και μόλις έξι μήνες μετά τον γάμο.

«Σήμερα ένας στους τρεις άνδρες που παίρνει χάπια για τη στύση είναι έγγαμος ηλικίας 45-55, οικονομικά ευκατάστατος και κοινωνικά επιτυχημένος. Έχει την κοινωνική του ζωή όπου είναι γενικά ευχαριστημένος, αλλά περιγράφει ένα έλλειμμα ερωτικής επιθυμίας μέσα στο γάμο του, όμως δεν θέλει να απιστήσει γιατί θεωρεί την οικογένεια πολύ σοβαρή υπόθεση και αντλεί ευτυχία μέσα από αυτήν» επισημαίνει ο κ.Κωσταντινίδης και εξηγεί ότι ένα άλλο περίπου 30% των ανδρών που παίρνει χάπια για τη στύση είναι πολυγαμικό με εξωσυζυγικές δραστηριότητες (π.χ. ερωμένη του Σαββατοκύριακου).

Το υπόλοιπο κατά προσέγγιση 30% αφορά σε άνδρες που έχουν πραγματικά οργανικά προβλήματα (σοβαρά) και χάνουν τη σεξουαλική τους ικανότητα. Το μεγάλο ποσοστό των ανδρών (90%) δεν παίρνει κανένα φάρμακο γιατί δεν θέλει να δώσει λύση. Θεωρεί ότι ζει μια καλή ζωή με τη σύντροφο του απέχοντας από το σεξ (ζει φιλικά, συντροφικά και με αγαπητικά στοιχεία).

Μόνο το 6% αναζητά λύσεις Σήμερα, λύσεις αναζητά το 6% των ανδρών με προβλήματα στο σεξ, ενώ το μεγάλο ποσοστό δεν ψάχνει για λύσεις. Μοιάζει δηλαδή ότι είναι ευχαριστημένοι με την αποχή ή ότι φοβούνται ότι το φάρμακο δεν είναι η αυθόρμητη λύση για την επιθυμία που έχει χαθεί. Το 90% των ανδρών αναζητούν λύσεις μόνο όταν πιεστούν από τη σύντροφο τους ή όταν νομίζουν ότι η σύντροφος τους έχει εραστή.   «Σήμερα, παρά την πληροφόρηση για το σεξ και τη σχετική “απελευθέρωση” που βιώνει η ελληνική κοινωνία, οι άνδρες δεν παραδέχονται το πρόβλημα τους ή καθυστερούν έως και 7 χρόνια για αναζήτηση λύσης» καταλήγει ο κ. Κωνσταντινίδης.

via 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *