64ο Φεστιβάλ Καννών: Οδηγός Επιβίωσης #2

Χωρίς κάτι ουσιαστικό, χαλαρά και, ακόμη, με ελαφρές ελπίδες για να δούμε καμιά μεγάλη ταινία, κύλησαν οι επιπλέον μέρες στην Κρουαζέτ, ενώ στα καχύποπτα στόματα πολλών Ελλήνων (και όχι μόνο) δημοσιογράφων βρίσκεται το ερώτημα: Γιατί δεν είναι εδώ οι “Άλπεις” του Γιώργου Λάνθιμου;

Απλά εκνευριστικό το ισραηλινό “Hearat Shulayim” του Γιοσέφ Σεντάρ, παρά τις τεχνικές του αρετές και τις ορατές κινηματογραφικές γνώσεις του δημιουργού του, ήταν ένας ατυχής συνδυασμός σουρεαλιστικής κωμωδίας με δόσεις οικογενειακών δεσμών σε μπελάδες και μη επικοινωνία, όλα βασισμένα πάνω στην αντιπαλότητα δύο μελετητών του Ταλμούδ, στο Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ. Αν ήμουν Ραβίνος, μπορεί και να μην έφευγα πριν το τέλος…

Το τρίτο sequel των “Πειρατών“, το 3D “Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides“, πέρασε από τις Κάννες μονάχα για μια εμφάνιση στο κόκκινο χαλί, φορτωμένο σταριλίκι που θάμπωσε ως και τους δημοσιογράφους. Η ουρά από τηλεοπτικά συνεργεία και ρεπόρτερ έξω από την αίθουσα των συνεντεύξεων Τύπου μπορούσε κάλλιστα να συγκριθεί με την υστερία 16χρονων κοριτσιών για το Σάκη Ρουβά (που λέει ο λόγος…)! Η ίδια η ταινία δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια εμπορική συνέχεια, φορτωμένη με τα κλισέ που θα ικανοποιήσουν τις μάζες. Περίεργα αργόσυρτη στο πρώτο μέρος, με σαφή απουσία κωμικού timing, για το οποίο ευθύνεται ή ο σκηνοθέτης ή η… βαρεμάρα του Τζόνι Ντεπ να υποδυθεί ξανά τον Τζακ Σπάροου, παίρνει απότομα τα πάνω της με την εμφάνιση μερικών θανάσιμων γοργόνων και, σταδιακά, αποκτά το ρυθμό και τη δράση που της έλειπε, για να μην αισθανθεί ο μέσος θεατής μονάχα τη βαρυστομαχιά από το pop corn.

Η πραγματική φιλμική αποκάλυψη, μέχρι τώρα, ήταν το κινεζικό “Wu Xia” του Πίτερ Τσαν, ένα εκκεντρικό κράμα περιπέτειας πολεμικών τεχνών με supporting χαρακτήρα έκπληξη ένα ντετέκτιβ αλά Σέρλοκ Χολμς, ο οποίος ανακρίνει ένα ολόκληρο χωριό για να εξηγήσει πως ένας αθώος και άκακος χωρικός εξολόθρευσε μόνος του μια συμμορία επικίνδυνων ληστών. Ευρηματική σκηνοθεσία, χιούμορ, δραματικές κορυφώσεις και, ακόμη και εδώ, ίσως το βασικό θέμα των φετινών Καννών, η πατρική φιγούρα και τα τραύματα της γονικής καθοδήγησης.

Με πατέρα άφαντο, ο ανήλικος πιτσιρικάς ήρωας της νέας ταινίας των αδελφών Νταρντέν αναζητά το ποδήλατό του, βρίσκει το μητρικό ενδιαφέρον σε μια κομμώτρια wannabe ανάδοχο, μπλέκει με κακές παρέες και, προσωπικά, θα ευχόμουν να τον πάταγε και καμιά νταλίκα, στο “Le Gamin au V

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *